DAT ARME KONIJNTJE!!

DAT ARME KONIJNTJE!!

Vandaag was het uitlaten van de honden een enerverende gebeurtenis. De honden waren lekker aan het rennen en spelen toen ze plotseling een konijn zagen en er dus achteraan gingen. Ik hoopte dat het konijn een uitweg zou vinden want ik vind het verre van leuk als er een konijntje moet sneuvelen door mijn honden.

Ik zag dat ze in de verte bleven staan en dacht dat het kwam doordat hun weg versperd werd door een hek. Jammergenoeg bleek dat niet zo te zijn. Dichterbij gekomen zag ik dat ze heerlijk aan het peuzelen waren. Met zxb4n drieen, Coen Jennah en Aysha………..waar was Zoe?

Eerst heb ik gauw Loekie in de auto gezet. Toen ik richting honden met het konijn liep dachten ze, terecht….die wil onze smakelijke hap afpakken dus pakten ze het konijn op en maakten zich uit de voeten. Maar uiteindelijk was ik ze toch te slim af en kon ik ze ook in de auto zetten.

Ik maakte me behoorlijk zorgen om Zoe want die blijft nooit zo lang weg. Ze is de grootste jager van het stel dus was het al zo vreemd dat ze niet ook bij het konijn was.

Eerst ben ik maar eens bij de enige weg in de buurt gaan kijken en daarna langs de slootkant voor het geval ze er niet meer uit zou kunnen. Natuurlijk bleef ik maar roepen. En ineens kwam ze daar aanlopen. Totaal niet vermoeid en hijgend. Heel rustig alsof ze al die tijd in de buurt was geweest. Heel wonderlijk. Het was totaal onduidelijk wat Zoe in die tijd had uitgespookt maar wat was ik blij dat ik haar weer zag. Je begint toch al een heel scenario te bedenken voor wat er allemaal moet gebeuren als ze niet terug komt.

Het konijntje heb ik wijselijk maar een zeer eenvoudige uitvaart en begrafenis gegeven.

Ik heb altijd geprobeerd om te voorkomen dat ze een konijn o.i.d te pakken zouden krijgen maar deze keer was het dus raak. Dit was hun eerste eigen gevangen konijn. Ik hoop dat ze niet hierdoor de smaak goed te pakken hebben gekregen.

003Thuisgekomen kregen ze eerst maar eens een wasbeurt en daarna kropen ze lekker bij elkaar op de bank………de bravertjes. Ik kon het niet helpen maar ik schold ze in gedachten toch een keer uit voor kleine moordenaars en had nog steeds met het arme konijntje te doen.